امروزه تمام کشورهای جهان سعی در تقویت خدمات ترانزیت کالا های مختلف در کشور خود دارند. زیرا حمل و نقل، واردات و صادرات کالاهای مختلف برای رشد اقتصادی تمام کشورها نیاز است و قطعا همه خواهان بهبود عملکرد باربری در کشور هستند. کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و دولت و مردم همواره به دنبال بهبود عملکرد حمل و نقل کالاها در داخل و خارج کشور بوده‌اند. به همین دلیل قوانین مختلفی در رابطه با ترانزیت کالاها توسط مجلس شورای اسلامی وضع شده که در آخر مقاله به آن می‌پردازیم.
اما این امر از وجود قوانین مختلف برای باربری و ترانزیت کالا جلوگیری نمی‌کند. زیرا قوانین برای محدود کردن افراد نیست، بلکه قوانین برای افزایش بازدهی و بهبود عملکرد وضع می‌شوند. با اندکی بررسی می‌توانید متوجه شوید که تمام کشورهای جهان برای تقویت باربری کالاهای داخل خود، به دنبال وضع بهترین قوانین هستند. پیشنهاد می کنم مقاله نکات اسباب کشی برای مهاجرت را بخوانید تا برای شما مشکلی در زمان باربری در مهاجرت پیش نیاید. در این مقاله به طور کلی به قوانین موجود برای باربری و ترانزیت بین کشوری می‌پردازیم.
ترانزیت خارجی چیست؟
به طور کلی، ترانزیت نوعی باربری وحمل و نقل کالا است که می‌تواند به دو صورت داخلی و خارجی صورت گیرد. اگر یک حمل و نقل یا همان ترانزیت از بیش از سه کشور رد شود، آن را ترانزیت خارجی می‌نامند. به این صورت که بیشتر از 3 کشور میان کشور قصد و کشور مبدا وجود داشته باشد. این ترانزیت عموما در زمانی مشخص شده توسط کشورها انجام می‌گیرد و هر کشور، بی خطر بودن آن را بررسی می‌کنند. برای ترانزیت خارجی، داشتن پاسپورت الزامی است.
انواع باربری و ترانزیت خارجی کالا
مطابق با اصول صحیح باربری کالا، 4 نوع ترانزیت خارجی وجود دارد که هر کدام قوانین نسبتا مشابهی دارند. فرد صاحب کالاها باید قبل از هرگونه اقدام برای ترانزیت کالاهای خود، قوانین و مقررات مربوط را به خوبی مطالعه کند و مجوزهای مورد نیاز را برای افزایش اطمینان بگیرد. امروزه میلیون‌ها کالای مختلف به دلیل عدم آگاهی افراد در گمرک ایران باقی مانده‌اند و بازرگانان توانایی بازگرداندن آن‌ها را ندارند. به همین دلیل بهتر است قوانین و مقررات هر دسته را به خوبی مطالعه کنید و از شرایط آگاه باشید. انواع ترانزیت بین المللی به شرح زیر هستند:
- حمل و نقل دریایی
- حمل و نقل هوایی
- حمل و نقل زمینی (جاده‌ای)
- حمل و نقل ریلی
قوانین ترانزیت بین المللی
برای ترانزیت و حمل و نقل بین المللی، برخی قوانین وجود دارد که بازرگانان باید آن‌ها را همواره در ذهن خود داشته باشند. زیرا این قوانین بسیار گسترده است و توسط بیشتر کشورهای جهان تایید و اجرایی می‌شود. البته قوانین بین المللی از قوانین گمرک و خود کشور مبدا متفاوت است و بازرگان باید تمام آن‌ها را رعایت کند. برخی از قوانین مهم ترانزیت بین المللی به شرح زیر است:
-
کنوانسیون TIR
وسایل نقلیه کشورهای عضو کنوانسیون TIR در مرز کشورها بازرسی نمی‌شوند و می‌توانند بدون هیچ دردسری رد شوند. همچنین این کشورها نباید از وسایل نقلیه یکدیگر هزینه‌های اضافی تقاضا کنند. این کنوانسیون از سال 1949 تا به حال اجرا می‌شود و در سال‌های مختلف چندین بار اصلاح شده است. به طور کلی کنوانسیون TIR برای اتحاد کشور ها در ترانزیت خارجی وضع شده که تا به حال برای این کشورها بسیار سودمند و مفید تلقی می‌شود.
-
کنوانسیون CMR
کنوانسیون CMR بر روابط فرستنده و گیرنده ترانزیت نظارت دارد و برای انواع ترانزیت خارجی، به خصوص حمل و نقل جاده‌ای، شامل می‌شود. این کنوانسیون را در اکثر کشورهای جهان می‌توان مشاهده کرد. البته بازرگانان برای گرفتن مجوز و تایید از این کنوانسیون و عدم ایجاد مزاحمت، باید قرارداد فرستنده و گیرنده کالاها را به آن ارائه نماید.
-
کنوانسیون کالاهای خطرناک ADR
پس از جنگ جهانی دوم، اتحادیه اروپا کنوانسیون کالاها خطرناک را بنیان گذاشت تا از حمل و نقل کالاهای خطرناک و غیر قانونی جلوگیی کند. امروزه بیش از 35 کشور به این کنوانسیون پیوسته‌اند و در مقابل حمل و نقل کالاهای خطرناک مانند اسلحه و بمب می‌ایستند. باربر کالاها برای عبور از این کنوانسیون باید خطرناک نبودن بار خود را اثبات کند.
-
قانون هارتر
قانون هارتر برای جلوگیری از سوء استفاده صاحبان کشتی انجام می‌گیرد که تا به حال سبب رونق حمل و نقل دریایی شده است. زیرا این قانون باعث می‌شود صاحبان کشتی‌های باربری با پرداخت مالیات و کارهای مختلف ذکر شده در قانون هارتر، خود را از کارهای اضافی معاف کنند. با این اتفاق، عملکرد آن‌ها در عرصه حمل و نقل بهبود می‌یابد.
گمرک جمهوری اسلامی ایران، چه قوانینی در رابطه با ترانزیت خارجی دارد؟
قطعا قابل حدس است که کشور ایران نیز مانند تمام کشورهای دیگر، قوانینی در رابطه را ترانزیت خارجی دارد که بازرگانان کشور باید رعایت کنند. این قوانین به صورت صریح و رسمی توسط مجلس شورای اسلامی تصویب و اعلام شده که باعث می‌شود اهمیت آن‌ها بسیار افزایش یابد. تا به حال بیش از 26 ماده از این قوانین توسط نمایندگان مجلس کشور اعلام شده‌اند که می‌توانید آن‌ها را در وبسایت‌های رسمی کشور مطالعه کنید.
